Nadenken, analyseren, het op een rij zetten, er over praten, dat kennen en kunnen we vaak goed. Vaak helpt het ook om een probleem inzichtelijk te maken en een oplossing te vinden. Maar niet altijd. Dan blijf je juist vastzitten in een cirkelredenering en hersenspinsels. Of weet je het rationeel wel, maar gevoelsmatig ligt het toch anders. Dan schiet een cognitieve aanpak te kort.
Lichaamswerk is dan een mooie aanpak. Door met aandacht je eigen lichaam waar te nemen blijkt die je veel te kunnen vertellen. Je merkt verschil op tussen ademhalen vanuit je borst en ademhalen vanuit je buik. Je voelt waar spanning zit en de plek zegt iets over wat er speelt. Niet voor niks zijn spreekwoorden en gezegden die over het lichaam gaan veelzeggend (ik heb een zware last op mijn schouders; mijn keel wordt dichtgeknepen; het ligt als een molensteen op mijn maag). En het gekke is, als je innerlijk aan je keel ‘vraagt’ wat er aan de hand is, dat er vaak een ‘antwoord’ bij je op komt. Meestal heel treffend en kernachtig.
Ook is het mogelijk om met lichaamswerk ervaring op te doen met aspecten die je niet goed kent, waar je weinig ervaring mee hebt. “Ik word nooit kwaad”, zegt een klant. Dat klinkt heel mooi, maar is niet zo handig. Wat doe je dan met je irritatie en ongenoegen? Gaan mensen dan steeds over je grenzen? Laat je zien, wat je zelf graag wilt, ook als de ander daar tegen in gaat? In fysieke oefeningen kun je aan de lijve ondervinden hoe het is om je grens wel aan te geven. Dat het heel eng is bijvoorbeeld. Dat het ook kracht geeft en zelfvertrouwen.
In mijn coaching en counseling zet ik lichaamswerk graag in. Soms verkennend en een andere keer juist verdiepend.