Veel mensen, vrouwen én mannen, vinden het moeilijk om hun grenzen te stellen. Ze zeggen snel ‘ja’ op een verzoek, werken te lang door, doen het zélf wel of willen steeds behulpzaam zijn. In mijn coaching zitten ze regelmatig tegenover me. “Dit kost me steeds meer energie, dit houd ik niet meer vol. Hoe kom ik er van af?”, is dan vaak de vraag.
Allereerst kijken we naar hoe het gedrag in het dagelijks leven is en wat de onderliggende overtuigingen zijn die daaraan te grondslag liggen. Voorbeelden: ik wil, dat mensen me aardig vinden; ik moet het goed doen van mezelf; je hoort er voor de ander te zijn. Daar zit vaak een angst onder en het is belangrijk om deze bloot te leggen: ik ben bang, dat ik afgewezen word of er niet meer bij hoor; ik ben bang, dat mensen me stom vinden, of egoïstisch, of ….
Zo’n angst heeft veelal z’n oorsprong in iemands jeugd. Het is goed om daar het licht op te laten schijnen zonder dat het nodig is om de diepte daarin te zoeken (ik doe coaching en geen therapie). Vaak is het ook voldoende het te benoemen en even de impact te ervaren geeft al ruimte voor verandering.
Dan is het mogelijk te zoeken naar positieve overtuigingen en/of ander gedrag. Bij de ene klant sluit het uitproberen van kleine stappen in grenzen stellen op het werk of privé het best aan om te veranderen. Bij de andere klant is het belangrijk om eerst een nieuwe ondersteunende overtuiging te formuleren, bijvoorbeeld: ik mag dingen voor mezelf doen, die ik zelf leuk vind. Wat de ingang ook is, essentieel is ook om weer te leren ontdekken waar mijn grenzen eigenlijk liggen. Vaak ben je verleerd om die te ervaren en te weten van jezelf. Pas als je weet wat je grenzen zijn, kun je ze ook handhaven. Dit is vaak een hele ontdekkingstocht.
En mild zijn voor jezelf in dit leerproces helpt ook. Want verandering gaat met kleine stappen. Daarin ontwikkelt zich steeds meer zelfvertrouwen.