Opeens kwam het weer bij mij boven: “Doe de dingen met een innerlijke glimlach.” De woorden zijn van Dick Rompas bij wie ik acht, negen jaar geleden twee jaar lang Chi Kung gedaan heb in Utrecht. Hij zei ze zo af en toe tijdens de lessen, vaak op een moment dat ik en de andere deelnemers ernstig en geconcentreerd onze oefeningen aan het doen waren. Het ontspande direct en ik moest dan altijd glimlachen.
Door het leven gaan met een innerlijke glimlach, een glimlach van binnenuit, geeft een mooie lichtheid, vind ik. Ik maak mezelf wat minder belangrijk en kijk milder naar wat er om me heen gebeurt. Daarmee kan ik het oordeel wat beter loslaten en dat is wel zo prettig.
Met een innerlijke glimlach, dat is het hart openen. Ik wens jou dit van harte toe.
Dick Rompas, naast leraar Chi Kung ook verhalenverteller, is overleden in oktober 2006. Dank je wel voor je lessen en je uitnodiging te leven met een innerlijke glimlach.